İnsan ne yapıyorsa bırakıp uzunca bir süre şu fotoğrafa takılı kalıyor. Yaptığı her şeyden herkesten uzaklaşmak istiyor. Kafasını dinlemek istiyor. Ben depremden bugüne kadar ne zaman oturup düşünsem farklı bir detaya farklı bir noktaya takılıyorum. Hiçbir şey yapasım gelmiyor sonrasında çok anlamsız geliyor her şey. Gariptir. Asla tarif edilemez bir duygu. Ama insanı çok yıpratan ,bu yaştan yaşlandığını hissettiren bir duygu. Tarif edemiyorum duygularımıScreenshot_20231123_003549_X.jpg
Üzerinden çok uzun zaman geçti 6 şubat'ın o zamanlar mersindeydim.Bizim memlekette pek yıkım olmadı ama 15.katta oturmamiz dolayisiyla çok sallanmiştik .sonrasında hataylilarin coğu Mersin'e geldi hepsinden ayrı ayrı hikayelerini dinledik hepsine ayrı ayrı üzüldük özellikle de Antakyalılar çok kötü durumdaydilar psikilojikmen .üzerinden ne kadar zaman geçse de unutulmayacak bir travma maalesef . Sana ne hissettirdiğini anlayabiliyorum böylesine bağlılık hissettigin bir şehrin bu hale gelmesi seni çok üzmüştür o zamanlarda yaşadığın olaylar aklına geliyorldur falan... Üzerinden çok zaman geçti farkındayım ama ben yine de tekrardan geçmiş olsun diliyorum umarım her şey çok iyi olur bundan sonra :(.