Hidrolojik döngü, Dünya-Atmosfer sistemindeki suyun sürekli sirkülasyonunu içerir. Özünde, su döngüsü, suyun yerden atmosfere ve tekrar geri hareketidir. Hidrolojik döngüde yer alan birçok süreçten en önemlileri...
- buharlaşma
- terleme
- yoğunlaşma
- yağış
- akış
buharlaşma
Buharlaşma, bir maddenin sıvı halden gaz hale geçmesidir. Meteorolojide bizi en çok ilgilendiren madde sudur.
Buharlaşmanın gerçekleşmesi için enerji gereklidir. Enerji herhangi bir kaynaktan gelebilir: güneş, atmosfer, dünya veya insanlar gibi dünyadaki nesnelerden.
Herkes buharlaşmayı bizzat yaşamıştır. Vücut hava sıcaklığından veya egzersizden dolayı ısındığında, vücut terler ve cilde su salgılar.
Amaç, vücudun ısısını sıvıyı buharlaştırmak için kullanmasını sağlamak, böylece ısıyı uzaklaştırmak ve vücudu soğutmaktır. Duştan veya yüzme havuzundan çıktığınızda görülebilen etkinin aynısıdır. Hissettiğiniz serinlik, cildinizdeki suyu buharlaştırmak için vücut ısısının uzaklaştırılmasından kaynaklanmaktadır.
terleme
Terleme, suyun bitkilerden stoma yoluyla buharlaşmasıdır. Stomalar, vasküler bitki dokularına bağlı yaprakların alt tarafında bulunan küçük açıklıklardır. Çoğu bitkide terleme, büyük ölçüde atmosferin nemi ve toprağın nem içeriği tarafından kontrol edilen pasif bir süreçtir. Bitkiden geçen suyun sadece %1'i bitkinin büyüme sürecinde kullanılmaktadır. Geri kalan %99 atmosfere geçer.
yoğunlaşma
Yoğuşma, atmosferdeki su buharının sıvı hale dönüştürülmesi işlemidir. Atmosferde yoğuşma bulutlar veya çiy şeklinde görünebilir. Yoğuşma, yalıtılmamış bir soğuk içecek kutusunun veya şişesinin yanında suyun görünmesi işlemidir.
Yoğunlaşma belirli bir sıcaklık meselesi değil, iki sıcaklık arasındaki fark meselesidir; hava sıcaklığı ve çiğ noktası sıcaklığı. Temel anlamıyla çiy noktası, çiy oluşabileceği sıcaklıktır.
Aslında, hava o seviyeye kadar soğuduğunda havanın doymuş hale geldiği sıcaklıktır. Herhangi bir ek soğutma, su buharının yoğunlaşmasına neden olur. Sisli koşullar genellikle hava sıcaklığı ve çiy noktası eşit olduğunda ortaya çıkar.
Yoğuşma buharlaşmanın tersidir. Su buharı, sıvı sudan daha yüksek bir enerji seviyesine sahip olduğundan, yoğuşma meydana geldiğinde, ısı enerjisi şeklinde fazla enerji açığa çıkar. Bu ısı salınımı kasırgaların oluşumuna yardımcı olur .
Yağış
Yağış, yükselen havanın destekleyemeyeceği kadar küçük yoğuşma parçacıklarının çarpışma ve birleşme yoluyla çok büyüdüğü ve böylece yeryüzüne düştüğü zaman meydana gelir. Yağış yağmur, dolu, kar veya sulu kar şeklinde olabilir.
Yağış, yeryüzünde tatlı su almamızın birincil yoludur. Ortalama olarak, dünya hem okyanuslar hem de kara kütleleri üzerinden her yıl yaklaşık 38½" (980 mm) alır.
Akış, aşırı yağış olduğunda ve zemin doyduğunda (daha fazla su ememediğinde) meydana gelir. Nehirler ve göller akıntının sonucudur. Akıştan atmosfere bir miktar buharlaşma olur, ancak çoğunlukla nehirlerdeki ve göllerdeki su okyanuslara geri döner.
Eğer akıntı suyu sadece göle akıyorsa (suyun gölden akması için bir çıkış yoksa), suyun atmosfere geri dönmesinin tek yolu buharlaşmadır. Su buharlaştıkça safsızlıklar veya tuzlar geride kalır. Sonuç, Utah'taki Büyük Tuz Gölü veya İsrail'deki Ölü Deniz'de olduğu gibi gölün tuzlu hale gelmesidir.
Bu akışın atmosfere buharlaşması hidrolojik döngüyü yeniden başlatır. Suyun bir kısmı toprağa ve yeraltı suyuna süzülür ve sadece terlemenin gerçekleşmesi için tekrar bitkilere çekilir.
