Küresel bulutluluk 2019'da küresel bulutluluk, birkaç uyduya bağlı olarak 2018'e göre azaldı (−0.3 ±% 0.3)PATMOS-x / AVHRR (Pathfinder Atmospheres Extended / Advanced Very) dahil bulut kayıtları. Yüksek Çözünürlüklü Radyometre), Aqua MODIS C6 (Orta Çözünürlüklü Görüntüleme Spektroradyometresi ,Koleksiyon 6), MISR (Çok Açılı Görüntüleme SpektroRadyometresi), HIRS Yüksek Bulut (Yüksek Çözünürlük ,Kızılötesi Siren) ve PATMOS-x / Aqua MODIS (bu son kayıt PATMOS-x algoritmalarını uygular Aqua MODIS ölçümleri ve bu rapor için oluşturulmuştur). Şekil 2.23 küresel bulanıklığı gösterir 1979'dan 2019'a kadar, şu anda genişlemeyen ek uzun vadeli kayıtlarla 2019: CALIPSO (Bulut-Aerosol Lidar ve Kızılötesi Yol Bulucu Uydu Gözlemi), CERES (Bulutlar ve Dünyanın Işıyan Enerji Sistemi), CLOUD_CCI (Bulut İklim Değişikliği Girişimi)AVHRR-PM v3.0), CLARA-A2 (bulut, albedo ve radyasyon veri kümesi) ve SatCORPS (uydu bulutu ve ışınımsal mülk alma sistemi Küresel yıllık bulutlulukta azalma 2018'den 2019'a% 0,3 gibi görünüyor. Küçük bir değişiklik; ancak yıllık ortalama bulutluluk çok kararlı olma eğilimindedir. Birkaç Şekil 2.23'te gösterilen bulut kayıtlarının uydulardaki sensörlerden türetilmiştir.
NASA’nın Dünya Gözleminin bir parçası olarak uçtu Sistem (EOS) projesi. EOS uyduları burada temsil edilen Terra, Aqua, ve CALIPSO ve kayıtlar şu şekilde başlar.
2000 yılı başlarında. Standart sapmalar bunlar için yıllık ortalama bulutluluk oranı kayıtlar% 0,2 ile% 0,3 arasındadır. Bunlar kayıtlar 2019'un en düşük olduğunu gösteriyor
on yıldan fazla bir süredir bulutlu bir yıl. Bulut kayıtları NOAA Polar Operasyonel Çevresel Uydular (POES) 1979 kadar eskiden başlıyor ve bunlar standart sapmalar% 0,7 aralığındadır % 1.5'e. Bu kayıtların daha fazla değişkenliği var 1980'lerde daha az istikrar nedeniyleve 1990'lar. Gibi büyük ölçekli etkinlikler El Chichón'un volkanik patlamaları ve
Pinatubo ve güçlü El Niños, bu değişkenliğin bir kısmına katkıda bulunabilir. Enstrümantal faktörler daha az ölçüm (daha az mevcut uydudan), artan yörünge kayması (uydular
orijinal yörüngelerinden saparak bir örtüşme etkisine neden olur), daha az kullanılabilir spektral kanal (örneğin, 5 kanallı AVHRR'ye karşı 36 kanallı MODIS) ve yerleşik görünür kalibrasyon eksikliği istemler ayrıca değişkenliğin artmasına da katkıda bulunabilir 2012. Olmalı 2000'den sonra başlayan Şekil 2.23'te görülen kayıtların yakınsamasının kısmen
bulanıklık anomalilerini oluştururken ortak bir dönemin (2003–15) kullanılması. Küresel ortalamalı bulutluluk olmasına rağmen fazla değişme eğiliminde değil yıldan yıla küresel dağılım bulutlar önemli ölçüde değişebilir. Dağıtım Pasifik Okyanusu üzerindeki bulutlar ENSO aşamasından etkilenir. SST'nin gradyanları ve düşük seviyeli rüzgar merkezi ekvator Pasifik ve Endonezya geliştirmeye veya bastırmaya hizmet ediyor oluşumu yönlendiren konveksiyon bulutların. Olduğu yıllar boyunca çok olumlu veya olumsuz bir aşama
ENSO, bu istatistiksel olarak sonuçlanabilir önemli bulanıklık anomalileri Pasifik. Bu, Şekil 2.24'te görülebilir. Pozitif ve negatif bulanıklık anormallikler şu aşamalarla tutarlıdır PATMOS-x / AVHRR kaydında ENSO. 2019'da ENSO endeksi zayıftı yıl boyunca olumlu veya nötr
havalarinsesi.com/attachment/11436/
Şekil 2.23. 1980–2019 için yıllık küresel bulanıklık anomalileri (%), yıllık değer eksi ortalama olarak tanımlanır, 2003 ve 2015, uydu kayıtları hariç ortak bir dönem
CALIPSO, bunun yerine tüm kaydın kullanıldığı. (b) Yıllık gerçek küresel bulutluluk (%).
havalarinsesi.com/attachment/11437/
Şekil 2.24. Yıllık küresel bulanıklık anormallikleri (%, PATMOS-x / AVHRR kaydından 1981–2010 temel dönemi) Plaka 2.1n ile aynı yöntem kullanılarak hesaplanır, ancak bölgesel olarak her derece enlem.
2019 ve bulanıklık yok anormallikler daha büyük iki standart sapmadan ortalama olarak üzerinde tespit edildi Pasifik. Ancak, diğer dünyanın bölgeleri benzer tecrübeli büyük ölçekli hava durumu daha fazlasına sahip desenler üzerinde önemli etkiler küresel dağıtım bulutluluk. IOD ENSO' ya benzer SST'yi içerdiğini sıcaklık gradyanı zıt uçlar arasındaHint Okyanusu'nun. Doğu kısmı ne zaman Hint Okyanusu'nun ortalamanın altında deneyimler batı kısmına göre sıcaklıklar, IOD'nin pozitif bir fazda olduğu kabul edilir. İçinde bu olay, doğu Afrika sık sık pozitif bulanıklık anomalileri yaşarken, güneydoğu Asya ve Avustralya, olumsuz bulanıklık anomalileri yaşıyor. 2019'da IOD endeksi oldu Kuzey yaz aylarında pozitif ve artmaya devam etti, Ekim ayında güçlü bir pozitif aşama . Bulanıklık açısından, pozitif faz IOD, bir en büyük uzaysal bölgeye sahip olan doğu Hint Okyanusu'nda önemli negatif bulanıklık anomalisi 2019'da gözlenen herhangi bir anormalliğin kapsamı (Şekil 2.25). Bu alandaki bulutluluk% 10 azaltıldı yıl için% 20'ye. Bu, kuru koşullar ve şiddetli
orman yangınları (bkz. bölüm 7h4 ve Kenar Çubuğu 7.6). Ayrıca önemli olumsuz anomaliler vardı. Atlantik Okyanusu,% 5 ile% 10 arasında değişmekte olup, en büyüğü kuzeydekitropik bölgelerde bulunmaktadır. ekvator ve kuzey subtropiklere doğru uzanıyor. Bu bölgede minimum bulanıklık oluştu kuzeydeki kış mevsiminde, ancak yılın büyük bölümünde bulutluluk azaldı. Bu anormallikler bir araya geldiğinde ve pozitif anormalliklerin olmaması, küresel bulutluluktaki genel azalmaya katkıda bulundu.
havalarinsesi.com/attachment/11438/
Şekil 2.25.2019 için küresel mevsimsel bulanıklık anomalileri (1981-2010'a göre%)30 yıllık PATMOS-x / AVHRR bulut klimatolojisinden.
MEI.v2; 2019 ve bulanıklık yok anormallikler daha büyük iki standart sapmadan ortalama olarak üzerinde tespit edildi Pasifik. Ancak, diğer dünyanın bölgeleri benzer tecrübeli
büyük ölçekli hava durumu daha fazlasına sahip desenler üzerinde önemli etkiler küresel dağıtım bulutluluk. IOD ENSO'ya benzer SST'yi içerdiğini sıcaklık gradyanı zıt uçlar arasında Hint Okyanusu'nun. Doğu kısmı ne zaman Hint Okyanusu'nun ortalamanın altında deneyimler batı kısmına göre sıcaklıklar, IOD'nin pozitif bir fazda olduğu kabul edilir. İçinde bu olay, doğu Afrika sık sık pozitif bulanıklık anomalileri yaşarken, güneydoğu Asya ve Avustralya, olumsuz bulanıklık anomalileri yaşıyor. 2019'da IOD endeksi oldu
Kuzey yaz aylarında pozitif ve artmaya devam etti, Ekim ayında güçlü bir pozitif aşama . Bulanıklık açısından, pozitif faz IOD, bir en büyük uzaysal bölgeye sahip olan doğu Hint Okyanusu'nda önemli negatif bulanıklık anomalisi 2019'da gözlenen herhangi bir anormalliğin kapsamı (Şekil 2.25). Bu alandaki bulutluluk% 10 azaltıldı
yıl için% 20'ye. Bu, kuru koşullar ve şiddetli orman yangınları . Ayrıca önemli olumsuz anomaliler vardı. Atlantik Okyanusu,% 5 ile% 10 arasında değişmekte olup, en büyüğü kuzeydeki tropik bölgelerde bulunmaktadır.Ekvator ve kuzey subtropiklere doğru uzanıyor. Bu bölgede minimum bulanıklık oluştu kuzeydeki kış mevsiminde, ancak yılın büyük bölümünde bulutluluk azaldı. Bu anormallikler bir araya geldiğinde ve pozitif anormalliklerin olmaması, küresel bulanıklıktaki genel azalmaya katkıda bulundu