Kalın bir buz tabakasının ağırlığı veya buz kütlesi üzerindeki yerçekimi kuvveti, buzulların çok yavaş akmasına neden olur . Buz, kayaya kıyasla yumuşak bir malzemedir ve kendi ağırlığının bu amansız basıncı ile çok daha kolay deforme olur. Buz dağ vadilerinden aşağı akabilir, düzlükler boyunca veya bazı yerlerde denize yayılabilir. Bir buzulun alt tarafındaki hareket, alttaki zeminin yüzeyiyle sürtünme nedeniyle tepedeki hareketten daha yavaştır. Buzulun tabanının çok soğuk olduğu yerlerde, dipteki hareket, yüzeydeki akış hızının çok küçük bir kısmı olabilir.
Bazen bir buzul, buzulun tabanındaki ince bir su tabakası üzerinde kayar. Su, üstteki buzun basıncı tarafından tahrik edilen buzul erimesinden veya buzul çatlaklarından tabana giden sudan kaynaklanabilir. Buzullar ayrıca yumuşak, sulu bir tortu yatağında kayabilir. Bu taban kayması , dik yamaçlardaki ince, soğuk buzulların hareketinin çoğunu açıklayabilir. Yumuşak yamaçlardaki ılık, kalın buzullar, hareketlerinin daha azını bazal kaymaya borçludur.
Buzullar , oluşan kar birikimi veya buharlaşma veya eriyik miktarına bağlı olarak periyodik olarak geri çekilir veya ilerler . Bu geri çekilme ve ilerleme, yalnızca buzulun ucunun veya burnunun pozisyonuyla ilgilidir. Buzul geri çekilirken bile deforme olur ve bir konveyör bandı gibi eğimden aşağı doğru hareket eder. Başka bir deyişle, geri çekilen bir buzul yokuş yukarı akmaz; sadece aktığından daha hızlı erir.
Alternatif olarak buzullar, haftalarca hatta aylarca günde birkaç metre ilerleyerek dalgalanabilir . 1986'da Alaska'daki Hubbard Buzulu, Russell Fiyordu'nun ağzında günde 10 metre (32 fit) hızla yükseldi. Sadece iki ay içinde, buzul fiyortta su biriktirdi ve bir göl yarattı.