Bir izobar, bir hava haritası üzerindeki eşit atmosferik basınç noktalarını bağlayan bir çizgidir. Kelime Yunanca eşittir isos - eşit - ve baros - ağırlık. İzobarları basınç okumalarına dayanan aralıklarla çizerek, yüksek ve alçak basınç bölgeleri bir harita üzerinde, aynı şekilde bir manzara kontur haritasındaki tepeler ve vadiler gibi gösterilebilir. İzobarları bir harita üzerinde incelemekten, meteorologlar, havaların açık mı yoksa bulutlu mu olacağını, rüzgârın kuvvetini ve yönünü belirleyebilir ve - yılın enlem ve saatini dikkate alarak - geniş bir alandaki sıcaklıkları tahmin edebilirler.
Hava haritasının kapsadığı alanın her noktasında atmosfer basıncını ölçmek mümkün olmadığından, izobarlar hava istasyonlarında alınan hava basıncı değerlerine dayanır. Hava basıncı rakım ile düşer, bu nedenle rakımlar yükseklikteki değişimlere izin vermek için deniz seviyesi değerlerine ayarlanır. ABD'de normal olarak her saat basınç okumaları yapılır ve izobarlar normal olarak 4 milibar (mb) aralıklarla, taban olarak 1000 mb basınçla kullanılır. Bir alandaki çeşitli yerlerde aynı anda yapılan bir dizi hava basıncı okumasından, basıncın nerede uygun değere sahip olacağı tahmin edilerek izobarlar çizilebilir.
Örneğin, bir hava durumu istasyonu 1002 mb'lik bir basınç ve kuzeye birkaç mil uzaklıktaki başka bir istasyon 1006 mb'lik bir rapor verirse, 1004 izobarının ikisi arasında geçeceği tahmin edilebilir. Bir izobar haritasında izobarlar, temsil ettikleri basınç değerleriyle, örneğin 996 mb, 1000mb, 1004 mb vb. İle etiketlenecektir. Harita ayrıca çeşitli istasyonlardaki bireysel okumaları gösterecektir.
Bir isobar haritasından meteorologlar önümüzdeki birkaç gün içinde muhtemel hava durumunu belirleyebilirler. Siklonlar olarak bilinen alçak basınçlı alanlar, merkezde yükselen ve genellikle bulut ve yağışla ilişkilendirilen içeri giren havayı içerir. Antiksiklonlar olarak bilinen yüksek basınçlı alanlar, inen, çıkan hava ile ilişkilendirilir ve genellikle kuru ve temiz hava getirir.
Rüzgar, yüksek basınç alanlarından düşük basınç alanlarına akar. Bir hava durumu haritasındaki izobarlar basınç değişimlerini gösterir. İzobarlar birbirinden uzak ise, bu durum yumuşak basınç gradyanı ve hafif rüzgarlar olarak gösterilir. İzobarların birbirine yakın olduğu yerlerde, bu dik bir eğim gösterir. Basınç gradyanı ne kadar dik olursa, rüzgar hızları da o kadar yüksek olur.
Basınç gradyanları, alçak basınç çevreleyen alanları, yüksek basınç alanlarına göre daha dik olma eğilimindedir. Bir izobar haritası bir manzara olarak gösteriliyorsa, yüksek basınçlı alanlar hafif eğimli tepelere ve dik çöküntüler gibi alçak basınçlı alanlara benzeyecektir. Düşük basınçlı alanlar, aslında, bazı bölgelerde “çöküntü” olarak adlandırılmaktadır.
Sürtünme ihmal edilirse, rüzgar hızı basınç gradyan kuvveti (PGF) ile belirlenir. Bu, yüksek basınç değerinin eksi düşük basınç değerinin sonucu olarak hesaplanabilir, mesafeye bölünür ve normalde kilometre başına milibar (mb / km) olarak ifade edilir. Örneğin, bir izobar haritası, yaklaşık 12 mil (20 km) mesafedeki 1008 mb'den 996 mb'ye kadar bir basınç düşüşü gösteriyorsa, basınç gradyanı, 12 mb / 20 km'dir ve bu, 0.12 mb / km'ye eşittir. Bu oldukça dik bir basınç gradyanıdır, bu nedenle bu alan için kuvvetli rüzgarlar öngörülecektir.
Rüzgar yönü, yalnızca basınç gradyanının yönlendirmesinden değil, aynı zamanda Dünya'nın dönüşünden kaynaklanan Coriolis kuvvetinden de etkilenir. Kuzey yarımkürede, bu, saatin ters yönünde dönerken alçak basınçlı bir alanın etrafındaki rüzgarların ve saat yönünde dönmesi için yüksek basınçlı bir alanın etrafındaki rüzgarların oluşmasına neden olur. Güney yarım kürede bunun tersi doğrudur. Coriolis kuvveti nedeniyle sapma miktarı kutuplara doğru daha büyüktür ve rüzgar hızı ile orantılıdır.
Sürtünme dikkate alınmadığında, PGF ve Coriolis kuvveti dengelenerek, izobarlara paralel akan rüzgarlarla sonuçlanabilir. Bunlar jeostrofik rüzgarlar olarak bilinir ve sürtünmenin önemli olmadığı zeminin üstünde oluşabilir. Bununla birlikte, yüzeyde, sürtünme rüzgarı yavaşlatır, Coriolis etkisini azaltır ve rüzgârlar izobarları geçme eğilimindedir, yarımküreye göre saat yönünde veya saat yönünün tersine, saat yönüne veya saat yönünün tersine doğru antisiklonlardan dışarıya doğru uzar.